Zasada trwałości małżeństwa jest jedną z głównych zasad prawa rodzinnego, nie oznacza jednak jego nierozwiązywalności. Przepisy dopuszczają rozwiązanie małżeństwa przez rozwód. Jedyną przesłanką warunkującą rozwiązanie małżeństwa przez rozwód jest zupełny i trwały rozkład pożycia.
Klienci bardzo często zastanawiają się, czy żądać orzeczenia rozwodu z ustaleniem winy za rozkład pożycia czy też z zaniechaniem takiego ustalenia.
Przypisanie winy jednemu bądź obu małżonkom zasadniczo nie ma wpływu na podział majątku wspólnego małżonków, czy też rozstrzygnięcia w przedmiocie władzy rodzicielskiej lub kontaktów z dziećmi.
Niemniej jednak ustalenie winy za rozpad związku małżeńskiego ma wpływ na roszczenia alimentacyjne między rozwiedzionymi małżonkami.
Małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego.
Jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku.
Obowiązek dostarczania środków utrzymania małżonkowi rozwiedzionemu wygasa w razie zawarcia przez tego małżonka nowego małżeństwa. Jednakże gdy zobowiązanym jest małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, obowiązek ten wygasa także z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu, chyba że ze względu na wyjątkowe okoliczności sąd, na żądanie uprawnionego, przedłuży wymieniony termin pięcioletni.
